رابطة شیوۀ فرزندپروری والدین با میزان فعالیت بدنی فرزندان

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطة شیوۀ فرزندپروری والدین با میزان فعالیت بدنی فرزندانشان بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل کلیة دانش­آموزان دختر و پسر مقطع متوسطة شهر رشت (21150 نفر) بود که با روش نمونه­گیری خوشه­ای چندمرحله­ای، تعداد 704 دانش­آموز به­عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع­آوری داده­ها، پرسش­نامة فعالیت بدنی کوالسکی وکروکر و پرسش­نامة سبک­های فرزندپروری رابینسون و همکاران بود. پژوهشگران پایایی این پرسش­نامه­­ها را ازطریق آزمون آلفای کرونباخ به­ترتیب (78/0و 83/0) به­دست آوردند. از آزمون­های ضریب همبستگی پیرسون و تی برای تجزیه و تحلیل داده­ها استفاده شد. نتایج نشان داد، بین شیوۀ فرزندپروری اقتداری پدران و مادران با سطح فعالیت بدنی فرزندان رابطۀ معنادار، و بین سطح فعالیت بدنی دانش­آموزان دختر با پسر تفاوت معناداری وجود دارد. بنابراین میزان فعالیت بدنی دانش آموزان مقطع متوسطه شهر رشت به شیوة فرزند پروری والدین مرتبط نیست و احتمالاً به­دلیل استقلال نسبی این دورة سنی، ممکن است عوامل دیگری مانند نگرش والدین نسبت به فعالیت بدنی یا میزان مشارکت ورزشی آنان در این زمینه اثرگذار باشد.